- ara vurmaq
- [آرا وورماق]1. به هم زدن رابطه ی دو کس2. میانه را به هم زدن
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
ara vurmaq
Look at other dictionaries:
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralıq — is. 1. İki şey arasındakı boşluq, boş yer; iki yerin arası; ortalıq, orta, ara. Aralıqda qalan şeyləri götürün. Aralıqda gəzib işə mane olma. // Bir neçə otaq və sairə arasındakı açıq yer. Samovarı aralıqda qoy. Kömür yeşiyi aralıqdadır. // sif.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çü — (İmişli, Salyan) paz, çüy. – Baltanın başına çü vır, çıxar dəgər uşağa (İmişli) Çü qoymağ – ara qarışdırmaq, ara vurmaq. – Sən çü qoymason, olar savaşmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gigirtdəmağ — (Quba) ara vurmaq, ara qarışdırmaq. – Ga:var, gigirtdəmaği u üzünə adət eliyib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xələc — qatmag: (Quba) ara vurmaq, ara qarışdırmaq. – Unun xələc qatmağ adətidü, unsuz dayanammaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hoç-hoçilığ — (Lənkəran) sözgəzdirmə, aravurma ◊ Hoç hoçilığ eləməg – söz gəzdirmək, ara vurmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
deyişdirmək — icb. Deyişməyə məcbur etmək, ara vurmaq; dalaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küpəgirən — qarı folk. – hiylə, biclik, fırıldaq, ara vurmaq kimi işlərlə məşğul olan qarı (nağıllarda mənfi surət kimi işlənir). <Həkimbaşı:> Gör bir küpəgirən qarı tapa bilərsənmi? Ə. H.. Kənardan küpəgirən, işsiz, peşəsiz, avam və cahil qarılar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyəcləmək — f. 1. Bir şeylə döymək, vurmaq. Az qalıb, mənzil başına çatmışıq, – deyə arabaçı öküzləri döyəclədi. T. Ş. S.. 2. Bir şeylə üstündən vuraraq (döyərək) düzləndirmək, yastılatmaq, bərkitmək, basıb sıxlaşdırmaq, bərabərləşdirmək. Damın torpağını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
